Er zijn in golf veel spelvormen en wedstrijd variaties mogelijk, wij hebben de populairste en de meest voorkomende op een rijtje gezet.

1    Stableford
2    Strokeplay
3    Matchplay
4    Foursome
5    Greensome
6    Texas Scramble
7    Eclectic
8    Four Ball Better Ball (FBBB)
9    Vlaggenwedstrijd
10  Vossenjacht

Een wedstrijdvorm die in het algemeen goed werkt met een gemengd veld waarin ook beginnende golfers zitten. Het bevordert de snelheid in de baan. In Nederland één van de meest gespeelde spelvormen.
Bij Stableford gaat het om het scoren van punten op elke hole. Op grond van je handicap krijg je een aantal slagen ‘mee’, dat aantal is verschillend op de diverse golfbanen, maar voor elke golfbaan ligt het aantal slagen vast. De slagen die je op de OCL meekrijgt staan vermeld op de website in je eigen profiel, maar in de gang hangt ook een lijst waarop je dit aantal slagen kan opzoeken. Zo’n lijst hangt op alle golfclubs voor die golfbaan.
De par van een hole (3, 4 of 5) plus het aantal slagen dat je op die hole meekrijgt (0, 1 of 2), is het uitgangspunt van de telling. Stel, je krijgt op een par vier twee slagen extra, dan mag je er zes maken (uiteraard inclusief eventuele strafslagen) om 2 punten te verdienen. Maak je zeven slagen, dan heb je nog 1 punt, maak je er vijf, dan krijg je 3 punten, een vier, dan krijg je 4 punten etc. De snelheidswinst komt uit het feit dat je, als je niet meer kan scoren (in het voorbeeld, als je na zeven slagen nog niet hebt uitgeholed), je je bal oppakt. Zeker in een wedstrijd ga je dus niet nog even slaan, chippen of putten. Ook hoef je meestal niet meer te slaan als je je bal 2x achter elkaar in het water slaat, of out of bounds. Dat heeft meestal geen zin meer, een score is dan niet meer haalbaar.

De oorspronkelijke vorm van golf is Strokeplay. Elke slag, inclusief de strafslagen, die een speler nodig heeft om een ronde golf te spelen, telt mee in de score.
De winnaar is de speler die aan het einde van de ronde de minste slagen nodig heeft gehad. Als mensen met golfhandicap verrekening spelen, kan een speler met een hoge golfhandicap toch winnen van een speler met een lagere.
Aan het einde van de ronde wordt de golf handicap van de totale (bruto)score afgetrokken en worden de scores van de verschillende spelers met elkaar vergeleken. Winnaar in Strokeplay is de speler met de laagste (netto)score. Vindt er geen handicap verrekening plaats, dan spreken we over een bruto score.

Bij Matchplay gaat het om het winnen van de hole, door deze te spelen in minder slagen dan de tegenstander. De hole kan ook gehalved worden, als beide spelers evenveel slagen hebben. Degene die de meeste holes wint, wint de match. Een match kan in theorie al op hole 10 afgelopen zijn, omdat iemand alle holes heeft gewonnen.
Bij een gelijkspel gaat de wedstrijd door, totdat iemand een voorsprong heeft genomen (sudden death).
Het is mogelijk om matchplay met handicapverrekening te spelen.

Dit speel je als team van twee personen en je medespelers zijn een ander team.
Ieder team speelt met 1 bal. Het ene teamlid slaat op de oneven holes af, het andere op de even holes. Na de afslag doet het andere teamlid de tweede slag en zo om en om totdat er is uitgeholed. Het kan dus gebeuren dat de persoon die uitholed ook weer afslaat.
Met handicapverrekening krijgt je een teamhandicap.

Net als Foursome speel je Greensome als team van twee personen. Het verschil is dat je allebei op elke hole afslaat. Daarna kies je de beste bal. Degene die die bal niet heeft geslagen, doet de tweede slag en daarna om en om verder tot de bal is uitgeholed. Je krijgt ook hier meestal een teamhandicap.

Een Texas Scramble wordt gespeeld door teams van 2 of meer personen. Iedereen slaat af. Daarna wordt de beste bal gekozen en de plek wordt gemerkt met een tee of andere marker. Alle spelers mogen hun bal (om beurten) plaatsen binnen een clublengte van de marker, niet dichter bij de hole, en allemaal weer slaan, waarna weer de beste bal wordt gekozen etc., tot er is uitgeholed.
Kiest men een bal die in de rough of een hindernis ligt, dan moeten de volgende ballen ook van daar worden gespeeld.
Er zijn een aantal varianten. Vaak mag degene wiens bal is gekozen de volgende bal niet spelen. Geregeld moet je van alle spelers een bepaald aantal afslagen kiezen. Ook hier krijgt men weer een teamhandicap mee.

Dat is een heel geschikt spel als je twee keer dezelfde negen holes speelt. Je noteert je score, en bij de tweede ronde probeer je die te verbeteren. Na 18 holes mag je van elke hole de beste scoren mee laten tellen. Tijdens de tweede 9 holes kan je je bal oppakken als je je score op die hole niet meer kan verbeteren.

Ook wel geschreven als fbbb. Dit is ook een spel voor teams van twee personen, gespeeld in flights van twee teams (fourball). Beide teamleden spelen met hun eigen bal. Iedere hole telt de score van de speler die het minste slagen gebruikte (better ball). De andere speler kan zijn/haar bal oppakken als hij de score van zijn teammaatje niet meer kan verbeteren. Je kan dit als stableford of strokeplaywedstrijd spelen. In de laatste vorm kan het ook als matchplay worden gespeeld, je speelt dan dus niet met, maar tegen het andere team.

Dit is een wedstrijd in strokeplay, dus elke slag telt mee! Iedere deelnemer krijgt het aantal slagen van de baan (72 bij 18 holes, 36 bij 9 holes) plus het aantal slagen dat hij/zij op grond van zijn/haar handicap mee krijgt. Dit aantal wordt, met zijn/haar naam, op een (plastic)(feest-)vlaggetje geschreven, dat de speler meeneemt. Op hole 1 begint hij met de eerste slag en telt door totdat hij het aantal slagen heeft bereikt dat op zijn vlag staat. Op het punt waar die laatste bal tot stilstand is gekomen prikt hij zijn vlag in de grond.
Als de speler na 9 of 18 holes nog niet het toegestane aantal slagen gedaan heeft, gaat hij door op de 10e/19e hole. Winnaar is de speler van wie de vlag het verste staat.

Bij een Vossenjacht wordt er, de naam zegt het al, op een ‘vos’ gejaagd. De ‘vos’ is een speler die voor de wedstrijd uit speelt, dit kan ook op een eerdere dag. Hij maakt een score, die wordt omgezet naar een netto score (zijn handicapslagen worden er dus afgetrokken). Deze netto score is gedurende deze wedstrijd de par van de baan. De wedstrijddeelnemers spelen tegen deze par. Dit kan een stablefordwedstrijd zijn, maar ook een vorm van strokeplay, ‘tegen par’. Dan krijgt de speler een + als zijn netto score beter is dan de vos, een 0 als die gelijk is, en een – als de netto score slechter is. De plussen en minnen worden bij elkaar geteld en degene met de hoogste score wint. Dit kan dan nog steeds een score zijn die slechter is dan die van de vos.
De score van de vos kan aan de vlag van de betreffende hole bevestigd zijn of op de tee van de volgende hole of pas in het clubhuis bekend gemaakt worden.