Met de voorjaarscompetitie in het vooruitzicht hebben wij in het najaar 2022 ons trainingsuitje besproken. Soms gaan we naar het zuiden, beetje zon altijd fijn, mooie banen, iedereen begrijpt wat ik bedoel, en soms gaan we dichterbij, minder vliegen, wat lokaler, regelmatig hebben we ook hier prachtige lentes, en eind maart in België hebben we daar zeker kans op toch? Na ooit in Zeeland te zijn weggeregend en -gewaaid, en bij het Spiegelven ingesneeuwd en doodgevroren te zijn, werden we toch weer enthousiast over België, en gingen ditmaal naar Martin’s Rentmeesterij in Bilzen. Zou het weer tegenvallen, dan was er altijd nog het geweldige restaurant als troost.

Op de heenweg gingen we 18 holes golfen op Hasselt, oftewel Flanders Nippon. Het was droog, de baan was wel wat nattig, maar niet zo erg als de OCL. De klei was wel zwaar om in te lopen, zeker heuvel op, maar op een paar spatjes na was het 18 holes lang (en niet veel langer) droog! 

Door naar het hotel, heerlijk de wellness even uitproberen en aan tafel. Daarover was niets teveel gezegd, wat een feest! Een gezellige nazit in het salonneke bij de open haard besloot de eerste dag.

Dag 2 gingen we naar Hoenshuis, een Nederlandse baan bij Voerendaal. Is de OCL zompig en nat? Amateuristisch vergeleken bij deze baan. De Limburgse löss omsloot soepel onze schoenen, bij tijd en wijle zakten we zo 5 cm diep in de leem. Vrij heuvelachtig, niet recent gemaaid (duh), was het hard werken om je kar er door te sleuren, je club er door te swingen, en om de modder uit je gezicht te houden. De eerste 7 holes regende het zachtjes, daarna werd het droog tot op hole 15. Toen de tweede flight op hole 16 was begon het te gieten, een heel ander verhaal. Al snel voelden we ons best heel nat, ondanks onze uitstekende kleding. Toen we zagen dat de green van 16 bijna naast het clubhuis lag, zijn we snel naar binnen gezwommen. Ook hier was een open haard, en de avond bracht ons weer een magnifieke maaltijd. Uiteraard, wederom afgesloten in het salonneke, waar de bediening al bijna wilde meedoen met ons vragenspel. We hadden zelf vragen gemaakt ‘waarop het antwoord luid: waar of niet waar?’ Onze niet-Nederlandse teamgenote heeft haar hoofd gebroken over de vraag waarom het antwoord luid (=loud) moest zijn!! Haar creatieve oplossingen waren echter briljant, en ontvingen luid applaus.

Dag 3 bracht nóg slechter weer. Op de geplande baan waren alleen draagtassen toegestaan, dus die viel af. Gezien de gestage regen leek 9 holes ons wel prima, en na wat onderzoek kwamen we uit op het Rijk van Margraten. Ondanks de voortdurende lichte regen was dit de droogste baan, en met het gegeven dat de stormkracht iets was afgenomen (maar nog steeds stevig) konden we hier het beste van ons spel tonen. Met dit goede gevoel op zak weten we in ieder geval dat de competitie voor ons geen onaangename verrassingen meer kan brengen. We lunchten rond theetijd bij een fantastische Limburgse winkel met de meest prachtige biologische lekkernijen, waar we allemaal met goed gevulde boodschappentassen weer vertrokken.

Deze laatste avond wachtte er een viergangendiner, waarvan alle gangen onze tongen streelden. We bleven met twee vragen achter, waarop ik ook het antwoord schuldig moet blijven: wie is Loes, en wie is Jeroen, en hebben ze iets met elkaar te maken. Vragen die na een mooie Pinot Blanc en een soepele Dolcetto de mens flink kunnen bezighouden. Voor onze slotavond hadden we graag weer plaatsgenomen in het salonneke, maar helaas, dat was al bezet, gelukkig hadden we nog het lobbieke, waar we onze prijsuitreiking konden houden. Aangezien alle scorekaarten helaas in de modder waren omgekomen gingen de prijzen dit keer o.a. naar de chef witte wijn, de chef rode wijn, de penningmeester en de beste sjaalmaakster, stuk voor stuk prachtige prestaties, die niets onder deden voor de beste captain, golfster en reisleidster. Zo ontvingen alle 7 teamleden een welverdiende prijs.

Het naastgelegen kasteelcomplex bezochten we zondagmorgen, waarna we in Bilzen nog een kopje koffie en een tosti hebben gegeten. Toen moesten we écht weer afscheid van elkaar nemen helaas. Tot dinsdag, en dan voor het echie!

Jacqueline Radermacher Schorer